ایلیانیکلایویچ برزینبِرِزین، ایلْیا نیکُلایِویچ، خاورشناس روس بود. ۱ - شناخت اجمالیدر ۱۹ ژوئیه ۱۸۱۸ در شهر پِرم روسیه به دنیا آمد. پس از اتمام تحصیلات ابتدایی و متوسطه در زادگاهش، از ۱۸۳۴ در دانشکده خاورشناسی دانشگاه قازان به فراگیری زبان‌های شرقی و خاورمیانه پرداخت و سپس در فاصله سال‌های ۱۸۳۷ تا ۱۸۴۱ تحصیلات خود را در رشته ادبیات شرق تکمیل کرد و به مقام استادی رسید. [۱]
نجیب عقیقی، المستشرقون، ج۳، ص۷۳، قاهره ۱۹۸۰ـ۱۹۸۱.
برزین در ۱۸۴۲ از سوی دانشگاه قازان برای تحقیق به کریمه، قفقاز، ایران، بین النهرین، مصر، سوریه و ترکیه سفر کردو پس از بازگشت، مشاهداتش را، در کتابی با عنوان > مسافرت در مشرق زمین < منتشر ساخت [۲]
ولادیمیر بارتولد، خاورشناسی در روسیه و اروپا، ج۱، ص۳۴۶، ترجمه حمزه سردادور، تهران ۱۳۵۱ ش.
و به گردآوری و نشر کتاب‌های شرقی، و نیز تأسیس کتابخانه‌ای به نام کتابخانه مورخان شرق همت گماشت که نخستین کوشش برای گردآوری، تفسیر و نشر آثار مورّخان و وقایع نگاران شرق در روسیه بود، اما زمینه اصلی پژوهش‌های او تاریخ مغولان و اردوکشی‌های آنان به غرب است که در این زمینه بخشِ تاریخ مغولِ جامع التواریخ یا تاریخ رشیدی خواجه رشید الدین فضل اللّه (۶۴۵ ـ ۷۱۸) را به روسی برگردانده است.
۲ - فعالیت‌ها۲.۱ - گویشیمطالعات برزین در زمینه گویش‌ها و زبان‌های ایرانی، از جمله گیلکی، تاتی، طالشی، مازندرانی، لاهیجانی، کردی و «گبری» (گویشِ بَهدینان • یعنی گویش زرتشتیان ایران) است که چهار گویش اول را در دانشگاه سن پترزبورگ نیز تدریس می‌کرد. [۳]
شجاع الدین شفا، جهان ایران شناسی، ج۱، ص۷۸۵، (تهران ۱۳۴۸ ش).
به شعر و داستان نویسی، و ادبیات رومی نیز توجه داشت و از اولین محققان روسیِ علاقه مند به ادبیات پروونسال (یکی از زبان‌های رومیایی مشتق از زبان لاتینی) بود.
۲.۲ - پژوهشیبرزین، بتدریج، فعالیت‌های خود را بر روی باستانشناسی خاورمیانه متمرکز ساخت و نتیجه پژوهش‌هایش را، بویژه در خصوص اسلام، مسیحیت، یزیدیگری، و قبایل کوچ نشین و سازمان اداری دولت عثمانی، در روزنامه‌ها و مجله‌های علمی و اجتماعی منتشر کرد. ۳ - شغلاو از ۱۸۴۶ استاد زبان ترکی دانشگاه قازان بود و با انتقال بخش تدریس زبان‌های شرقی این دانشگاه به سن پترزبورگ [۴]
شجاع الدین شفا، جهان ایران شناسی، ج۱، ص۷۷۸، (تهران ۱۳۴۸ ش).
در ۱۸۵۵ استاد و عضو گروه زبان ترکی آن دانشگاه شد. برخی دیگر از مشاغل برزین عبارت بود از: بازرسی کتاب‌های شرقیِ چاپ قازان (۱۸۴۹ ـ ۱۸۵۵)، ویراستاری بخش شرقی دایرة المعارف بزرگ روسی (۱۸۶۱ـ ۱۸۶۳) و ریاست بخش مسکوکات شرقی و مشاور دولتی (از ۱۸۶۵). وی در ۱۸۵۸ به اروپا سفر کرد و به عضویت انجمن آسیایی درآمد. از اواسط دهه ۱۸۷۰، بیشتر عهده دار وظایف دولتی شد و کمتر به فعالیت در محافل علمی می‌پرداخت. با این حال، در چهارمین اجلاس خاورشناسان در فلورانس (۱۸۷۸) شرکت کرد.
۴ - وفاتبرزین در ۲۲ مارس ۱۸۹۶ در سن پترزبورگ درگذشت. پس از مرگش، برخی از محققان درباره او مقالاتی نوشتند. ۵ - از نگاه دیگراندیدگاههای متفاوتی نسبت به آثار و فعالیت‌های حرفه ای برزین وجود دارد؛ بعضی، دستاوردهای حرفه ای و تحقیقاتی او را ستوده اند، و برخی دیگر، دیدگاه‌های او را درباره جهان اسلام منفی دانسته اند. ۶ - آثاراز برزین حدود سیصد دورنما و نقاشی از مکان‌های مسکونی و چهل نقشه از شهرها و قلعه‌ها باقی‌مانده که جداگانه منتشر شده است. او نخستین کسی است که نقشه تهران را در ۱۲۶۹/ ۱۸۵۲ تهیه کرد. [۵]
یحیی ذکاء و محمدحسن سمسار، تهران در تصویر، ج۱، ص۱۲، تهران ۱۳۶۹ ش.
از برزین آثاری درباره زبانشناسی، تاریخ، فلسفه و باستانشناسی کشورهای خاورمیانه باقی‌مانده است، از جمله : > پژوهشهایی درباره لهجه‌های مسلمانان <، در دو جلد: 1) > نظام لهجه‌های ترکی < (قازان 1848)، 2) > پژوهشهایی درباره لهجه‌های ایرانی < (قازان 1853)؛ > کتابخانه مورخان شرق < (قازان 1849ـ1854)؛ > مسافرت در مشرق زمین < در دو جلد: 1) > مسافرت در داغستان و ماوراء قفقاز < (قازان 1850)، 2) > سیاحت در شمال ایران < (قازان 1852). [۶]
شجاع الدین شفا، جهان ایران شناسی، ج۱، ص۱۰۶۵، (تهران ۱۳۴۸ ش).
این کتاب بیش از آن‌که یک سفرنامه باشد، اثری علمی با انشایی جذاب [۷]
ولادیمیر بارتولد، خاورشناسی در روسیه و اروپا، ج۱، ص۳۴۶، ترجمه حمزه سردادور، تهران ۱۳۵۱ ش.
بر مبنای مطالعه دقیق در ادبیات ایران و ترجمه کتب خطی و استنساخ کتیبه‌های دروازه‌ها، کاخ‌ها، مساجد و دیوارهای تهران و تبریز است [۸]
شجاع الدین شفا، جهان ایران شناسی، ج۱، ص۷۷۷، (تهران ۱۳۴۸ ش).
> فرامینِخان < در چهار جلد (قازان و سن پترزبورگ 1850ـ1865)، > دستور زبان فارسی < به روسی (قازان 1853) که اولین دستینه ترجمه شده از فارسی به روسی است؛ > بلغاریهای وُلگا < (قازان 1853)؛ > ضرب المثل‌های قبایل ترک < (سن پترزبورگ 1856)ترجمة جلد اول جامع التواریخ خواجه رشیدالدین فضل اللّه به روسی که در هفت جلد همراه با حواشی برزین و نیز فهرستی که ژوکفسکی برای آن تهیه کرده ، منتشر شده است [۹]
رشیدالدین فضل الله، جامع التواریخ،ج ۱، مقدمه، چاپ آ آ روماسکویچ، ل آ ختاقوروف، و ع ع علی زاده، مسکو ۱۹۶۵.
و از نسخ نادر این اثر محسوب می‌شود؛ ترجمه تاریخ گزیده نصرت نامه (درباره محمد شیبانی خان و ازبک‌های بادیه نشین) از ترکی به روسی. وی همچنین مقالات بسیاری را برای > فرهنگ دایرة المعارف روسی < و روزنامه‌ها و مجلات ادواری روسیه (گاهی با نام مستعار نوذرف) تألیف کرده که از آن جمله است : «[[خلیج فارس]]»، «بوشهر» و «سفر به کربلا».
۷ - فهرست منابع(۱) ولادیمیر بارتولد، خاورشناسی در روسیه و اروپا، ترجمه حمزه سردادور، تهران ۱۳۵۱ ش. (۲) یحیی ذکاء و محمدحسن سمسار، تهران در تصویر، تهران ۱۳۶۹ ش. (۳) رشیدالدین فضل الله، جامع التواریخ، چاپ آ آ روماسکویچ، ل آ ختاقوروف، و ع ع علی زاده، مسکو ۱۹۶۵. (۴) شجاع الدین شفا، جهان ایران شناسی، (تهران ۱۳۴۸ ش). (۵) نجیب عقیقی، المستشرقون، قاهره ۱۹۸۰ـ۱۹۸۱. (۶) Bol'shaia Sovetskaia Entsiklopediia ۲, (Moscow) ۱۹۴۹- ۱۹۵۸;. (۷) Encyclopedia Iranica, sv "Berezin" (by Jean Calmard) ;. (۸) J D Pearson, Index Islamicus: ۱۹۰۶-۱۹۵۵, London ۱۹۵۸, index, sv "Berezin";. (۹) TDVIA, sv "Berezin" (by Ferman Karaµam) ;. Uzbek Sovet Ensiklopediyas , II, Tashkent ۱۹۷۲ ۸ - پانویس
۹ - منبعدانشنامه جهان اسلام، بنیاد دائرة المعارف اسلامی، برگرفته از مقاله «برزین»، شماره۹۵۵. رده‌های این صفحه : تراجم | خاور شناسان
|